Przeglądamy rośliny po zimowaniu, które z nich przetrwały w dobrej kondycji a które wymagają dodatkowych starań. Obcinamy obumarłe pędy i przygotowujemy się do przesadzania lub uzupełniania podłoża.
No właśnie - a jaki substrat jest najlepszy do uprawy naszych sukulentów?
Nie ma jednej, dobrej recepty. Książki czy gazety fachowe podają różne przepisy na sporządzenie najlepszego ich zdaniem podłoża.
Wszystkie łączy kilka ważnych cech.
- substrat musi być przepuszczalny, ale musi zatrzymywać w sobie wodę
- nie może zawierać za dużo wapnia
- na dole doniczki (pojemnika) powinna znajdować się warstewka żwirku lub drobnych kamyczków
Proponuję sporządzenie ziemi do kaktusów samemu, opłaca się to wtedy, kiedy nasza kolekcja liczy kilkadziesiąt (lub więcej) okazów.
Ja stosują od lat następującą mieszankę:
- 2 części żwirku (jeśli uprawiamy rośliny w domu powinien być drobniejszy niż w uprawie szklarniowej),
- 1 część ziemi ogrodniczej
- 1 i 1/2 części ziemi gliniastej (łatwa do zdobycia wiosną po przemarznięciu)
- 1/2 części drobnego piasku
- 1 część torfu
Oczywiście, przepis nie jest do oprawienia w ramkę, można (a nawet trzeba) poeksperymentować samemu. Jak się już ma wprawę, to sporządzenie mieszanki idzie szybko i wiele składników dodaje się "na oko".
Jeśli ktoś jest oszczędny, to zamiast żwirku (który trzeba kupić np. w sklepie akwarystycznym) można dodać innego składnika. Przyznam, że na początku mojej przygody stosowałem potłuczoną cegłę i spisywała się doskonale. Trzeba jednak pamiętać, by przed dodaniem do ziemi cegłę namoczyć kilka godzin, inaczej będzie piła wodę jak gąbka!
Przygotowana mieszanka powinna trochę odstać, a jeśli mamy cenne okazy to powinniśmy ją odkazić (preparaty kupujemy w sklepach nasienniczych).
Niektórzy swoje mieszanki poddają podgrzewaniu do wysokiej temperatury, by zabić grzyby czy insekty. Ja wyprażanie stosuję to tylko w przypadku przygotowania podłoża do wysiewu nasion kaktusów.
Powodzenia w przygotowaniu własnej mieszanki
Komentarze
Prześlij komentarz